اگرچه یکی از سایت های مربوط به رهبر انقلاب تیم پروپیمان و بالغ بر 30 نفره ای برای این سفر به کرمانشاه فرستاد اما خروجی کار و آنچه در سایت و یا رسانه ها منتشر شد نه تنها در حد این سفر و رهبر عزیز نبود بلکه توجیه این عده آدم مسافر هم نیست!

روزنامه کیهان در صفحه 10 امروز خود و در یادداشت بلندی به حواشی مربوط به سفر اخیر رهبر معظم انقلاب به کرمانشاه پرداخت و نسبت به عملکرد ضعیف تیم رسانه ای برای انعکاس تمامی آنچه در این سفر افتقا افتاد گلایه کرد.

در بخشی از این یادداشت آمده است:

* آقای مهندس ضرغامی در سخنانی اظهار کرده است که نمی شود عمق عشق و ارادت مردم به ولایت و رهبری را به تصویر کشید...البته که این گزاره تا حدود زیادی درست است چون جنس این ارادت با جنس کار رسانه زیاد همخوان نیست اما نکته اصلی این است که نکند این جملات نوعی «فرار به جلو» برای توجیه کم کاری ها و کوتاهی های رسانه ملی باشد بویژه در سفر اخیر رهبر انقلاب به کرمانشاه. واحد مرکزی خبر حتی یک خبرنگار ویژه اعزام نکرده بود تا کمی از حال و هوای مردم و حواشی این سفر، گزارش تهیه کند.

حتی برنامه های مثلا تولیدی این سازمان برای این سفر نیز به شکلی کاملا کلیشه ای و احساسی و در ساعات انتهایی شب از شبکه دوم سیما طوری پخش می شد که کسی آن را نبیند و البته چه بهتر که کسی این برنامه های سنگین و حساب شده را ندید...مثلا خبرنگار به دختری که در حال راه رفتن در خیابان است می گفت: چه احساسی دارین؟ و دخترک هم می خندید و یا از جوانی می پرسید چه خبر؟! و جوان با شوق و ذوقی که توی چشمانش موج می زد جملاتی می گفت و...درست است که ما خودمان یک پا خط و نشان هستیم برای بی بی سی و سایر رسانه های خارجی اما دلیل نمی شود که کم کاری هایمان را با گزاره های احساسی توجیه کنیم.

* در سفر اخیر رهبری به کرمانشاه به گواه برخی دوستان و برخی مسئولان، صحنه های ماندگاری از عشق مردم محروم و غیور کرمانشاه در تاریخ انقلاب اسلامی خلق شده که بازهم متاسفانه انعکاس خوبی در رسانه ها نداشت. اگرچه یکی از سایت های مربوط به رهبر انقلاب تیم پروپیمان و بالغ بر 30 نفره ای برای این سفر به کرمانشاه فرستاد اما خروجی کار و آنچه در سایت و یا رسانه ها منتشر شد نه تنها در حد این سفر و رهبر عزیز نبود بلکه توجیه این عده آدم مسافر هم نیست! و این کمی دلسوزی شاهدان این سفر ماندگار را بیشتر می کند. نبود امکانات در کرمانشاه هرگز دلیل خوبی برای کم کاری دوستان آن هم برای اتفاقی که مشخص نیست دیگر چه زمانی تکرار شود، نیست.

انتشار بعد از سفر هم مثل خوردن چای شیرین صبحانه هنگام ناهار است، مزه نمی دهد و نمی چسبد! اینکه بعد از 4 روز تازه روایت روز دوم منتشر شود...بگذریم! ان شاء الله مدیریت و نظارت بیشتر و بهتری در این امر صورت بگیرد و از آدم های رسانه ای و خبره استفاده شود؛ بر کسی پوشیده نیست که رهبر انقلاب، به خودی خود یک رسانه هستند اما آیا می شود بر این اساس، وظایف ذاتی کار رسانه ای را فراموش کنیم؛ روایت و حواشی یک سفر 9 روزه و پر دیدار مطمئنا خیلی بیشتر از 4 تا گزارش با تاخیر و گاه بی مزه و رفع تکلیفی است!

* در این سفر یک اتفاق ویژه و جالب دیگر هم رخ داد. و آن اینکه روحانیون مسئول در نماز جمعه شهرهای مختلف استان در هر جلسه و به هر اندازه که مجلس و محفل اجازه می داد از محرومیت های استان سخن گفتند؛ اتفاقی که در سفرهای استانی کمتر رخ می دهد و جالب تر برخورد رهبر انقلاب با این سخنان بود. ایشان رضایت کامل خود را از این اخبار در همان جلسه ها اعلام کردند و از اینکه مسئولان حرف دل مردم را جلوی رهبری به زبان می آورند؛ تشکر کرده اند.

این نکته را در ذهن داشته باشید، روایت نماینده اسلام آباد غرب از بیان انتقادات در خصوص کم کاری ها و محرومیت های استان را هم بخوانید: »زمانی که در تدارک انجام وظیفه در میزبانی سفر مقام معظم رهبری بودیم،از طرف مجمع نمایندگان استان مامور شدم که متن تشکر از ایشان و دعوت مردم به استقبال را تدوین نمایم.در انتهای آن متن برخی از مشکلات و مطالبات مردم را نیز آورده بودم.متاسفانه هنگام قرائت متن از شبکه استانی فهمیدم آن قسمت را برداشته اند .زمانی که جویاشدم گفتند که در این سفر نباید این موارد مطرح شود.اما در پایان سفر آنچه برای من و دیگر مردم استان مشهود بود این بود که حضرت آقا بیش از همه ما مسئولان میانی مشغله مطالبات و مشکلات مردم و طرح آن را دارند.»

این یعنی دوستی خاله خرسه! دوستان تصور می کنند با مثلا سانسور کمبودها و محرومیت ها، هیچ گزارشی به رهبری نمی رسد و ایشان اصلا پای تلویزیون نشسته اند تا اطلاعات خود را به روز کنند!! ای کاش برخی از این دوستی های و دلسوزی های وارونه جای خود را به صراحت و صداقت می داد تا گزارش های مردمی و تفاوت آن با گزارش های رسمی این گونه رهبری عزیز را غمگین و متاثر نکند: اگر در حق این مردم کوتاهی کنیم فردای قیامت نمی توانیم پاسخگو باشیم. حق ندارید که با اختلافات و ضعف های خود مانع خدمت شایسته به مردم شوید؛ به جای راه رفتن در میدان، باید دوید، چون با فعالیت روزمره ومعمولی، نمی توان عقب ماندگی های استان را جبران کرد... آیا از همین فردا کار را بطور جدی شروع خواهید کرد؟ و در مرحله حرف متوقف نخواهید شد؟و...(نقل به مضمون)